Bóg w drugim człowieku

No cóż, w pierwszym poście wspomniałam o mojej relacji z Bogiem, a jak wiadomo nie ma relacji bez komunikacji ;-) Jak do mnie Bóg przemawia? Na wiele sposobów, ale pozwólcie, że dziś wspomnę  o jednym - Bóg mówi do mnie przez drugiego człowieka :-) Tak kochani, mój Tato mówi do mnie przez moich przyjaciół, przez uśmiech staruszka w przychodni, przez każdy serdeczny gest ze strony drugiego człowieka ... Nasz Tato jest niesamowity, gdy ja czuję się bezsilna, gdy zaczynam powątpiewać On stawia mi na drodze "Swoich ludzi". Potrafi mnie zaskoczyć jak nikt inny... Przychodzi mi tu na myśl pewna sytuacja, kiedy to wracając z pracy spotkałam pewnego bezdomnego człowieka. Mężczyzna poprosił o pieniądze na jedzenie, nawiązała się między nami krótka rozmowa na temat tego, dlaczego jego życie wygląda właśnie tak. Szkoda mi się człowieka zrobiło i pomyślałam, że oprócz pieniędzy powinnam mu powiedzieć o Bogu, to co usłyszałam w odpowiedzi, totalnie mnie zaskoczyło... - Proszę Panią, ja w Pana Boga wierzę, gdybym nie wierzył to by mnie już tu nie było...  Jaka to była piękna lekcja od mojego Taty, to odpowiedź na wszystkie moje pytania : Dlaczego? Dlaczego nie mam tego czy tamtego ? Dlaczego jest jak jest? Poczułam się zawstydzona, tak jakby Bóg chciał powiedzieć: - Ty narzekasz, a spójrz na niego, to Twój brat, ma jeszcze mniej... Spójrz jak on mnie kocha....Ucz się od niego pokory... Mój Tato również wspiera mnie za pomocą ludzi. Całkiem niedawno podczas rozmowy telefonicznej z moim przyjacielem księdzem usłyszałam, że modli się za mnie każdego dnia. Jakie to było uczucie, moje serce rozczuliło się tak, jak rzadko mu się zdarza.. Poczułam się tak, jakby mi Pan Bóg zesłał anioła, żebym się nie zgubiła :-) Tak, jakby wspierał mnie rękami drugiej osoby :-) Takich "Aniołów z Armii Bożej" jest więcej, żyją obok nas :-)   i za nich właśnie Panu Bogu dziękuję :-) Pamiętajcie , Pan Bóg przemawia w małych gestach, potrzeba dużej otwartości naszych serc, aby ujrzeć Boga w codzienności :-)

Z Panem Bogiem :-)